Spikes

Dankzij jullie, liefste pinnen, 
   Kon ik alles overwinnen; 
Er was geen plas te diep, 
   Geen modderstrook te lastig; 
Vettiger werd prettiger. 

Dankzij jullie, beste pinnen, 
   Kon ik aan alles beginnen; 
Er was geen piste te lang, 
   Geen tegenstand te sterk; 
Benen werden vleugels. 

Jullie 
Brachten kameraadschap en de kneepjes van mijn later vak, 
Lieten de wereld opengaan; 

Jullie 
Hebben passie gevoed en bewijsdrang gestild, 
Maakten de jongen tot een man. 

Spikes 
Waren grip op het gras en grip op het leven 
   - althans voor even, 
Want later raak je het soms kwijt, 
   moet je terug op zoek naar identiteit, 
En wou je dat je terug de juiste pinnen had 
   voor het glibberige levenspad.

[gedicht, gemaakt als oefening i.k.v. een schrijfcursus]